- Szczegóły
- Kategoria: Recenzje czytelników
W latach 2020- 2024 ukazały się cztery książki o tematyce kryminalno- sensacyjnym z serii Bezimienny . Zwykła przyzwoitość wydana w 2023 r. jest trzecią z kolei. Twórców powieści o tej tematyce mamy w Polsce bardzo wielu. Nie wszystkim starcza pomysłu i talentu aby zaciekawić czytelników. Wojciech Chmielarz jest autorem blisko czterdziestu utworów tego gatunku, należą one do najbardziej poczytnych. Zwykła przyzwoitość osadzone jest w aktualnej patologicznej polskiej rzeczywistości. Gangi „czyścicieli mieszkań” wspierane przez wyspecjalizowane w tym procederze kancelarie prawnicze, wyłudzanie pieniędzy, alkoholizm wśród młodych małżeństw, narkomania to codzienna tematyka serwisów telewizyjnych i gazet. Jednocześnie przeciwstawiają się temu organizacje wolontariuszy, którzy chcą zapobiegać skutkom tych zjawisk. Samotne, bezbronne, czasem naiwne starsze osoby narażone są na wyrafinowane działanie dobrze zorganizowanych oszustów, którzy nie mają żadnych skrupułów w tym niecnym procederze. Coraz częściej autorzy kryminałów pomijają działanie organów i służb powołanych do zapewnienia bezpieczeństwa obywateli. Może nie wierzą w państwową praworządność i wymierzanie kar pozostawiają symbolicznym Bezimiennym. Tak jest też u Wojciecha Chmielarza, nie wprowadza on do akcji policjantów i prokuratorów.
- Szczegóły
- Kategoria: Recenzje czytelników
Po przeczytaniu pierwszych kilkunastu stron skojarzyłem ich treść z obrazem Jana Matejki „Stańczyk udający ból zębów”. Słynny, mądry błazen chodził po ulicach Krakowa udając ból zębów. Każdy spotykany mieszczanin doradzał mi jakieś panaceum na tę dolegliwość. Błazen oznajmił królowi, że Kraków jest miastem lekarzy. Autorka w pewnym stopniu pełni rolę Stańczyka, ale nie udaje cierpiącej z powodu próchnicy, nieprawidłowego zgryzu, źle wykonanego leczenia kanałowego lub innych rozlicznych powodów bólów uzębienia. Rozmawia z fachowcami o kiepskim stanie polskiej stomatologii, o blaskach i cieniach tego zawodu. Starsi czytelnicy mają okazję przypomnieć sobie, co przeszli od pozbycia się „mleczaków” do hollywoodzkiego uśmiechu i zafundowaniu przez NFZ protezy, która źle dopasowana może być obrazem „opadania szczęki”, niekoniecznie z powodu wielkiego zdziwienia lub strachu. Cierpiący z powodu chorych zębów ma też inne wyjście- jeśli nie śpi na pieniądzach- może wziąć kredyt i zafundować sobie nawet złote zęby.
- Szczegóły
- Kategoria: Recenzje czytelników
Jest to kolejna książka tej autorki o tematyce kryzysu psychicznego. Zawiera jedenaście wywiadów z osobami, które zmagały się z różnymi chorobami psychicznymi. Tematyka jest bardzo aktualna, bo ilość osób chorujących na te choroby jest bardzo duża i będzie wzrastać. To nie są dyskusje teoretyczne, gdyż zarówno autorka jak i jej rozmówcy są po przejściu kryzysu psychicznego. Nie występują oni pod pseudonimami, są to osoby ze świata sportu, nauki, kultury, biznesu. Nie wstydzą się mówić o swoich słabościach jakimi są narkomania i alkoholizm, a nawet zarażenie wirusem HIV. Jest wśród nich też homoseksualista. Wszyscy wypowiadają się szczerze o swoich przeżyciach.
- Szczegóły
- Kategoria: Recenzje czytelników
Można śmiało zaryzykować stwierdzenie, że wszyscy w Polsce znają Franciszka Pieczkę, gdyż każdy miał możliwość poznać go jako aktora filmowego lub teatralnego. Jednak z kart książki dowiadujemy się, że nawet jego wieloletni partnerzy z planów filmowych i desek teatralnych niewiele o nim wiedzieli. Skromny, unikający „ścianek” celebryckich, ale wspaniały mąż, ojciec, sąsiad. Dla każdego czytelnika będzie postacią fascynującą. Aktorstwo było jego celem i pasją życiową, jednak zawsze unikał poklasku, nie widział siebie w roli gwiazdy. Cenił sobie zacisze rodzinne, przygotowywał rodzinie posiłki, majsterkował i zachęcał do tego dzieci i wnuki. Fascynowała go przyroda, miał swoje ulubione zwierzęta, rośliny i drzewa. W dzisiejszym świecie artystycznym to postać nietypowa.
- Szczegóły
- Kategoria: Recenzje czytelników
Jest to kolejna książka o tematyce kryminalnej „nawróconego ” gangstera, kryminalisty. Recenzenci oceniają ją bardzo różnie. W dziesięciostopniowej skali znajdują się: ósemka i zero. Uważam, że nie zasługuje ona na żadną z tych wymienionych ocen. Postawiłbym mocną czwórkę.
