- Szczegóły
- Kategoria: Recenzje czytelników
Jest to kolejna książka tej autorki o tematyce kryzysu psychicznego. Zawiera jedenaście wywiadów z osobami, które zmagały się z różnymi chorobami psychicznymi. Tematyka jest bardzo aktualna, bo ilość osób chorujących na te choroby jest bardzo duża i będzie wzrastać. To nie są dyskusje teoretyczne, gdyż zarówno autorka jak i jej rozmówcy są po przejściu kryzysu psychicznego. Nie występują oni pod pseudonimami, są to osoby ze świata sportu, nauki, kultury, biznesu. Nie wstydzą się mówić o swoich słabościach jakimi są narkomania i alkoholizm, a nawet zarażenie wirusem HIV. Jest wśród nich też homoseksualista. Wszyscy wypowiadają się szczerze o swoich przeżyciach.
- Szczegóły
- Kategoria: Recenzje czytelników
Jest to kolejna książka o tematyce kryminalnej „nawróconego ” gangstera, kryminalisty. Recenzenci oceniają ją bardzo różnie. W dziesięciostopniowej skali znajdują się: ósemka i zero. Uważam, że nie zasługuje ona na żadną z tych wymienionych ocen. Postawiłbym mocną czwórkę.
- Szczegóły
- Kategoria: Recenzje czytelników
Bohaterami tego amerykańskiego kryminału są emerytowany detektywa Augustusa Landora i młodego kadeta Edgara Allana Poe. Prowadzą oni śledztwo zabójstwa dwóch kadetów z Akademii Wojskowej w West Point. Jest to bardzo skomplikowana historia powieszenia młodych ludzi i wykrojenia im serc. Sprawca tego pierwszego czynu poproszony jest o przeprowadzenia śledztwa, a jego pomocnik dokonuje trzeciego powieszenia byłego kadeta. Serca wykrawa inna osoba, która jest przekonana, że po spożyciu serc pozbędzie się epilepsji, co umożliwi jej normalne życie rodzinne i społeczne.
Pierwszy wyraz tytułu książki Bielmo sugeruje, że wszyscy, którzy zainteresowani byli wykryciem sprawcy tych morderstw mieli bielmo na oczach nie potrafili odpowiednio skojarzyć faktów.
- Szczegóły
- Kategoria: Recenzje czytelników
Podtytuł zapowiada nie tylko treść książki, ale również sposoby pozyskiwania informacji na przedstawiany temat. Autor jest zbyt młody, aby opierać się na własnych doświadczeniach. Korzysta więc z materiałów archiwalnych i wspomnień (pamięci) osób, które pracowały w PGR-ach i mają własne przeżycia i doświadczenia. Ilu rozmówców, tyle subiektywnych ocen tego trudnego, pięćdziesięcioletniego okresu polskiego rolnictwa. Również archiwa nie zawsze zawierają rzetelne materiały źródłowe. Powstało więc miejsce na autorskie spojrzenie na ten temat po przeszło trzydziestu latach. Autor rzadko z niego korzysta. Jeśli się na to decyduje, to brnie w ślepy zaułek, jakim jest ideologia i polityka. Kilkakrotnie używa sformułowań, że komuniści, partia, władza potrzebowała, domagała się więcej mięsa, szczegółowych informacji itp. Czy odpowiedzialna władza- w normalnym cywilizowanym kraju- nie chce, aby społeczeństwo było zadowolone i syte? W książce w bardzo różnych proporcjach ukazane są trzy okresy historii PGR-ów; ich tworzenie, działalność i likwidacja. Odnośnie do pierwszego z nich autor sugeruje, że należało posłuchać naukowców, którzy proponowali zagospodarowanie areałów poniemieckich i odebranych właścicielom dużych majątków ziemskich poprzez zakładanie dużych gospodarstw indywidualnych. Czy naukowcy – teoretycy zawsze mają rację? Przecież autor wie z jakim skutkiem pół wieku później profesor ekonomii zlikwidował PGR-y.
- Szczegóły
- Kategoria: Recenzje czytelników
Książka jest zbiorem reportaży zamieszczanych latach w 2010- 2021 w Dużym Formacie magazynie Gazety Wyborczej. Twórczość tego autora była kilkakrotnie nominowana
i nagradzana w prestiżowych nagrodach literackich. Opowiada zarówno o ludzkich ułomnościach jak też o postępowaniu godnym najwyższego podziwu i naśladowania. Alkoholizm, kradzieże, przemoc domowa, samobójstwa, wykorzystywanie wiary osób starszych w dobre intencje, postępowania oszustów , znieczulica wobec drugiego człowieka, występują na przemian z obrazami, które wywołują głębokie wzruszenie. Obok zdegenerowanych negatywnych bohaterów części reportaży, znajdujemy wzruszające przykłady mocnych więzi rodzinnych, chęci pomocy w potrzebie. Są w tej książce przykłady na potwierdzenie starożytnych sentencji: Człowiek człowiekowi wilkiem i Człowiek człowiekowi aniołem.
Szczególnie trzy reportaże są godne wyróżnienia i mogą służyć jako wzorce humanitarnego postępowania. Są to: Operacja „syn”, Udajemy, że nas nie ma. Ktoś bliski.