W listopadowy wieczór członkowie DKK obejrzeli w bibliotece adaptację filmową książki „Nomadland. W drodze za pracą” Jessici Bruder omawianej podczas ostatniego spotkania klubu. Film produkcji amerykańskiej z 2020 roku zdobył 3 Oscarowe statuetki  za Najlepszy Film, Najlepszą Reżyserię i za Najlepszą Żeńską Rolę Pierwszoplanową, a także dwoma Złotymi Globami oraz trzema nagrodami na MFF w Wenecji.  Główna bohaterka Fern (Frances McDormand) pakuje swojego vana i wyrusza w drogę jako współczesna nomadka, po tym jak w wyniku recesji straciła właściwie cały swój dotychczasowy dobytek. Dramat przedstawia Amerykę XXI wieku inna niż typowe o niej wyobrażenie.

25 października członkowie DKK rozmawiali o książce Jessici Bruder ”Nomadland. W drodze za pracą”. Reportaż jest solidną dawką  informacji o współczesnych nomadach zamieszkujących Stany Zjednoczone. Nomadzi kojarzą się z grupą wędrowców przemieszczających się z miejsca na miejsce  w związku ze zmianami pogody lub w poszukiwaniu żywności, wody, opału albo pastwisk dla zwierząt hodowlanych. Kim są więc nomadzi XXI wieku? Głównie emerytami , którzy zmuszeni są do rozpoczęcia tułaczki głównie z powodów ekonomicznych. Emerytura głodowa nie pozwala na samodzielną egzystencję, opłacenie rachunków, utrzymanie domu czy mieszkania. Nie chcąc stanowić obciążenia dla rodziny przesiadają się do vanów, camperów, przyczep i ruszają w drogę ku przetrwaniu.

Jesienny, deszczowy wieczór członkowie DKK spędzili w bibliotece dyskutując nad książką Karoliny Sulej „Rzeczy osobiste”. Jest to opowieść o ubraniach w obozach koncentracyjnych i zagłady. Temat odzieży w kontekście wojny może wydawać się nie na miejscu, ale nie dziwi zainteresowanie nim przez autorkę, gdyż zajmuje się ona antropologią mody. Jest doktorantką w Instytucie Kultury Polskiej, gdzie działa w Zespole do Badań nad Modą. Ponad 10 lat spędziła na zbieraniu materiałów do książki, dlatego ma ona ogromną wartość dokumentalną. Oparta jest na wielu wspomnieniach, rozmowach, przeczytanych artykułach.

Sierpniowe spotkanie Dyskusyjnego Klubu Książki poświęcone było lekturze „A bodaj ci nóżka spuchła, czyli co nas śmieszyło i śmieszy”. Autorami  są prof. Jerzy Bralczyk oraz Michał Ogórek, dwaj specjaliści od języka i literatury, których nie trzeba przedstawiać. Książka jest zapisem rozmowy na temat tego co śmieszyło ludzi na przestrzeni wieków. Ma wysoką wartość kulturową, bo można z niej wyczytać wiele ciekawostek na temat humoru i jego rodzajach np. narodowy, regionalny, branżowy, polityczny, religijny, rodzinny itp. Jednak największą sztuką jest śmiać się z samego siebie. Jak mawiał Oscara Wilde’a: „Sarkazm to najniższa forma dowcipu, za to najwyższa forma inteligencji.”

28 lipca odbyło się spotkanie Dyskusyjnego Klubu Książki. Uczestnicy dzielili się swoimi spostrzeżeniami na temat przeczytanej lektury „Bezczłowiecze” Macieja Lasoty. „Jest to historia o tym, jak człowiek na własne życzenie  doprowadził do rozpadu kontaktów międzyludzkich poprzez zatracenie się bez reszty w świecie wirtualnym”. Książka porusza temat bardzo istotny- izolacji ludzi od ludzi. Opowiada o tym jak tworzymy społeczeństwo emocjonalnych i słownych analfabetów. Słowo mówione traci na wartości na rzecz pisanego (klikanego). A to co wykreowane w internecie ma większą wartość niż w realu. Co musi się wydarzyć by społeczeństwo się ocknęło? Jakie działania podjąć by nie zatracić się w cyberprzestrzeni?

W upalne czerwcowe popołudnie podczas DKK dyskutowano nad książką Margaret Atwood „Testamenty”. Jest to kontynuacja słynnej „Opowieści Podręcznej” wydanej w 1985 roku. Utwór stanowi  antyutopię, czyli przedstawia społeczeństwo przyszłości, którego organizacja polega na ograniczaniu wolności jednostki poprzez całkowite podporządkowanie jej systemowi władzy. Na celowniku są przede wszystkim kobiety, których rola sprowadzona jest do określonych funkcji. Są żonami, Martami, ciotkami lub na samym dole hierarchii Podręcznymi. Rola tych ostatnich sprowadza się do niemej reproduktorki- rodzenia dzieci bezpłodnym małżeństwom.  Prawo stanowią mężczyźni, czuwając nad surowym jego przestrzeganiem. Każda próba sprzeciwu niesie za sobą wstrząsające konsekwencje.  

 „Książę” Magdaleny Parys to tytuł książki, którą omawiali członkowie DKK  podczas majowego spotkania. Jest to trzeci tom Trylogii Berlińskiej, w której znani z wcześniejszych części bohaterowie tym razem muszą zmierzyć się z tytułowym Księciem. Kim jest i czego pragnie? Jedno jest pewne- chce stworzyć niemieckie Imperium . Powieść osadzona w czasach współczesnych, ale można w niej odnaleźć przed i powojenne nastroje. Nadal istnieją tajne organizacje, które chcą zdobyć władzę absolutną. Niekwestionowanym sojusznikiem są media. Bohaterami są agenci, policjanci i dziennikarka, ich celem jest zniweczyć plany Księcia. Postrach terrorystyczny, nietypowe morderstwa, porwania i podpalenia a przy tym walka z czasem tego wszystkiego nie brakuje w książce Magdaleny Parys.

28 kwietnia miało miejsce spotkanie Dyskusyjnego Klubu Książki, na którym rozmawiano o książce Wioletty Grzegorzewskiej „Wilcza rzeka”. Jest to najnowsza powieść pisarki stworzona na podstawie dziennika prowadzonego w czasie pandemii. Autorka na co dzień mieszka za granicą i mierzy się z wieloma problemami, które opisuje w autobiograficznej książce. Wbrew powszechnemu myśleniu życie na emigracji nie zawsze usłane jest różami co dokładnie pokazuje „Wilcza rzeka”.

Po dwumiesięcznej przerwie 31 marca odbyło się spotkanie Dyskusyjnego Klubu Książki. Miłym akcentem była obecność nowej uczestniczki pani Heleny, która zamierza na stałe dołączyć do zaczytanego klubu. Licznie zgromadzeni członkowie rozmawiali na temat powieści Sylwii Trojanowskiej „A gdyby tak…”. Pisarka jest także autorką sztuk teatralnych, coachem, trenerką biznesu, aktywnie działa też na rzecz kobiet. To właśnie one są głównymi bohaterkami jej książki. Pragną doświadczyć prawdziwej, odwzajemnionej miłości, co w dzisiejszych czasach nie jest łatwe. Zuza to 42- letnia rozwódka z licznymi związkami na koncie. Czy ma jeszcze siłę by otworzyć serce na uczucie? Zwłaszcza takie, które spada na nią jak grom z jasnego nieba, niosąc przy okazji radość i rozczarowanie. Czy wygra walkę o szczęście? 

 Ostatnie w 2021 roku spotkanie Dyskusyjnego Klubu Książki upłynęło w świątecznej aurze. Nie zabrakło oczywiście dyskusji nad książką. Tym razem czytelnicy wzięli pod lupę „Bestiariusz nowohucki” Elżbiety Łapczyńskiej. Jest to literacki debiut, który zdobył Nagrodę Conrada, dlatego znalazł się w centrum uwagi klubowiczów.